Zasilacze UPS (skrót ten pochodzi od angielskich słów Uninterruptible Power Supply, które oznaczają zasilacz bezprzerwowy) to urządzenia zapewniające ciągłą pracę i chroniące przed utratą danych w wyniku awarii skutkującej brakiem zasilania. Podczas gdy wszystkie urządzenia działają prawidłowo, zasilacz pobiera energię, aby ją magazynować.
W tym czasie chroni również przed skokami oraz spadkami napięcia. Gdy dojdzie do sytuacji, w której energia nie jest dostarczana do urządzeń, na przykład w wyniku przerwy w dostawie prądu lub uszkodzenia któregoś z komponentów, zasilacz UPS wykorzysta zebraną energię i umożliwi systemowi działanie w czasie awarii. Bardzo często pozwala to na bezproblemową, nieprzerwaną pracę, a w najgorszym wypadku, gdy brak zasilania będzie się przedłużał, da czas niezbędny na zrobienie kopii zapasowej lub bezpieczne wyłączenie systemu.
Wszystko to sprawia, że zasilacze UPS niezwykle przydają się w miejscach, w których ważna jest ciągłość pracy, a zbierane lub tworzone dane są niezwykle ważne. Przykładami mogą być między innymi serwerownie lub bazy danych, a także wszelkiego rodzaju laboratoria i pracownie. Jako że urządzeń wymagających ciągłej pracy jest zwykle w takich miejscach wiele, bardzo ważny jest wybór właściwej konfiguracji zasilaczy.
Do wyboru są trzy konfiguracje zasilaczy UPS:
Różnice pomiędzy nimi są znaczące. W konfiguracji rozproszonej każdy punkt (np. stanowisko lub urządzenie) ma własny zasilacz, a w konfiguracji centralnej wszystkie obsługiwane są przez jeden system i przechodzą na zasilanie awaryjne w tym samym momencie. Zasady, którymi należy się kierować podczas ich wyboru, są dość proste. Jeśli takich punktów jest bardzo dużo i niezbyt ekonomiczne byłoby wyposażanie każdego z nich w osobne urządzenie, najlepiej zdecydować się na konfigurację centralną lub mieszaną. Jest ona najbardziej efektywna wtedy, gdy punkty są stosunkowo blisko siebie.
Jeśli punkty są od siebie oddalone, nie jest ich bardzo dużo i osoba decyzyjna preferuje, aby każdy był zarządzany oddzielnie, należy wybrać konfigurację rozproszoną. W konfiguracji mieszanej łączy się część (zwykle większość) punktów, resztę wyposażając w osobne urządzenia. To rozwiązanie przydaje się w sytuacjach, w których część punktów jest oddalona od innych lub ich praca jest bardziej narażona na awarie.
